Μυθικές Υπόγειες Πολιτείες

Είναι κρυμμένη κάτω από ένα πελώριο ηφαιστειακό βουνό της Καλιφόρνια, χτισμένη σε πέντε υπόγεια επίπεδα, που για να φθάσει κανείς εκεί πρέπει να είναι καλεσμένος και να γνωρίζει τουλάχιστον μια από τις μυστικές πόρτες που ανοίγουν με το πάτημα ενός κουμπιού κι ύστερα κλείνουν κι εξαφανίζονται, δίνοντας τη θέση τους σε ολογράμματα που μιμούνται τους βράχους. Tο όνομα της πόλης είναι «Τέλος» (Telos) κι οι αινιγματικοί της κάτοικοι μοιάζουν ένα συνονθύλευμα φυλών, κυρίως Λεμουρικής, αλλά κατά μια άλλη άποψη, Ελληνο-Μαγιακής προέλευσης και μιλούν κάποια «Βαττανιανή» διάλεκτο, την «Solara Maru».

Αν καταφέρει κανείς να περάσει στο εσωτερικό του βουνού, ακολουθώντας τις ατέλειωτες γαλαρίες και τα βάραθρα, μέσα σ’ ένα απ’ τα υπερσύγχρονα ιπτάμενα οχήματα που θα τον περιμένουν πίσω ακριβώς απ’ τις μυστικές εισόδους, αρχικά θα αντικρίσει την εικόνα μιας διαστημικής μεγαλούπολης γεμάτης από αλλόκοτα κτίσματα. Στο ψηλότερο επίπεδο βρίσκονται όλα τα κυβερνητικά κτήρια, δημόσια ιδρύματα, βιβλιοθήκες, ναοί, πυραμίδες, σχολεία, μέχρι και ξενοδοχεία μπορεί κανείς να βρει εκεί –και μη ρωτάτε τώρα αν δέχονται κρατήσεις με πιστωτικές κάρτες.

Εδώ έχει το παλάτι του και ο ύψιστος Ρα, που αν νομίζετε ότι πέθανε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια… κάνετε λάθος. Το δεύτερο επίπεδο είναι η βιομηχανική ζώνη (οι «φάμπρικες», ας πούμε), αν και υπάρχουν και σπίτια, ενώ στο τρίτο και στο τέταρτο εντυπωσιάζουν οι κρεμαστοί κήποι και τα πάρκα, απ’ όπου οι χορτοφάγοι κάτοικοι αντλούν και την τροφή τους. Το τελευταίο και χαμηλότερο επίπεδο αποτελεί ένα ζωντανό μουσείο Φυσικής Ιστορίας, όπου μπορεί κανείς να βρει ακόμα και τα εξαφανισμένα από την επιφάνεια (από τον άνθρωπο δηλαδή) είδη ζώων και φυτών, μέσα σε πλούσια βλάστηση. Αυτό το επίπεδο μου θυμίζει έντονα το Sacrament του Clive Barker, που δεν αποκλείεται να έχει επισκεφθεί την πόλη Τέλος, ή κάποια συγγενική της, άλλωστε δεν πρόκειται για κάποια ανεξάρτητη αποικία, αλλά είναι μέρος της ευρύτερης Αγκάρθα, ή της πρωτεύουσας Σαμπάλα.

Μεγάλες συμμαχικές πόλεις θεωρούνται η Σώνσι στα Ιμαλάια, η Σίγκουα στην Μογγολία κι η Ατλαντική Ποσίδ στο Μάττο Γκρόσσο – η τελευταία έχει σίγουρα σχέση με την εξαφάνιση του συνταγματάρχη Φώσεττ, αλλά και την «Παϊτίτη» όπου παραμένει κρυμμένο το θρυλικό χρυσάφι των Ίνκας.

Όλ’ αυτά ασφαλώς είναι ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες (για τις οποίες μπορείτε να βρείτε λεπτομέρειες σε περισσότερα από δέκα βιβλία που πραγματεύονται την μυστική πόλη του βουνού Σάστα στις Η.Π.Α.) και καλά θα κάνετε να τις καταχωρήσετε με ένα ερωτηματικό στο τέλος (ή, στο Τέλος), μέχρι τουλάχιστον να σας φέρω φωτογραφίες (…), αφού μάλιστα για την Αγκάρθα και την Σαμπάλα έχουν ακουστεί διάφορες γνώμες, τόσο για την γεωγραφική τους θέση, όσο και για τον χαρακτήρα τους.